اوتیسم یک اختلال عصبی است که به طور عمده با مشکلات ارتباطی و اجتماعی همراه است. برای برخی افراد، این اختلال ممکن است به عنوان یک معضل جدی به نظر برسد، در حالی که برای دیگران، زندگی با اوتیسم می تواند با دشواری هایی همراه باشد اما نیاز به درمان یا مدیریت فوری نداشته باشد.
اما آیا اوتیسم خطرناک است؟ برای پاسخ به این سوال، باید به بررسی عوارض و مشکلات مرتبط با این اختلال پرداخت.
اوتیسم چه مقدار خطرناک و نگران کننده است؟
از آنجایی که اوتیسم یک اختلال عصبی است، افراد مبتلا به این اختلال ممکن است با برخی مشکلات فیزیکی همراه باشند. به طور مثال، برخی از افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است با مشکلات تغذیه ای مواجه شوند که می تواند به عوارض جدی مانند ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی منجر شود. همچنین، برخی افراد مبتلا به این اختلال ممکن است با مشکلات جسمی همچون درد شکم، سردرد و مشکلات خواب مواجه شوند.
به علاوه، افراد مبتلا به اوتیسم نیاز به پشتیبانی و مراقبت های ویژه دارند. این مراقبت ها می توانند شامل درمان های روانشناختی، تراپی های گفتاری و زبانی، و تمرینات فیزیکی و حرکتی باشند. در صورت عدم ارائه مراقبت های ویژه، افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است با مشکلات روانی و اجتماعی مانند اضطراب، افسردگی و اختلالات خوردن مواجه شوند.
با این حال، باید تأکید کرد که اوتیسم به تنهایی خطرناک نیست و بیشتر مشکلات مرتبط با این اختلال ناشی از عدم ارائه مراقبت های مناسب به افراد مبتلا به آن است. در واقع، با ارائه مراقبت های ویژه، افراد مبتلا به اوتیسم می توانند به طور موفقیت آمیزی در زندگی خود پیشرفت کنند و از کیفیت بهتری در زندگی خود برخوردار شوند.
از طرف دیگر، برخی افراد با اوتیسم ممکن است دارای استعدادهای خاصی باشند که به کمک آنها می توانند در زمینه هایی مانند هنر، ریاضیات و علوم کامپیوتر موفقیت آمیز باشند. در واقع، برخی افراد با اوتیسم ممکن است در برخی از زمینه های خاص از مهارت های بالا برخوردار باشند و می توانند به عنوان نمونه های برجسته در این زمینه ها شناخته شوند.
با توجه به موارد ذکر شده، می توان نتیجه گرفت که اوتیسم به تنهایی خطرناک نیست و نیاز به توجه و مراقبت های ویژه دارد. با ارائه مراقبت های مناسب و درمانی به افراد مبتلا به این اختلال، می توان زندگی بهتری را برای آنها فراهم کرد. همچنین، باید به فرهنگسازی و اطلاع رسانی برای افزایش آگاهی و تسهیل در تعامل با افراد مبتلا به اوتیسم توجه شود.
خطر اختلال روانی هم‌زمان با اوتیسم چقدر است؟
با توجه به تحقیقات انجام شده، افراد مبتلا به اوتیسم احتمال بیشتری برای داشتن اختلالات روانی هم‌زمان با اوتیسم دارند. این اختلالات شامل اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن، اختلالات خواب، اختلالات حرکتی و تیک ها، اختلالات رفتاری و اختلالات توجه و بیش فعالی می‌شود.
بر اساس یک مطالعه انجام شده در سال 2020، افراد مبتلا به اوتیسم دو برابر احتمال بیشتری برای داشتن اختلالات روانی هم‌زمان نسبت به افراد غیر مبتلا به اوتیسم دارند. بر اساس این مطالعه، حدود 70 درصد افراد مبتلا به اوتیسم دارای حداقل یک اختلال روانی هم‌زمان بودند.
درمان اختلالات روانی هم‌زمان با اوتیسم می‌تواند بهبود عملکرد افراد مبتلا به اوتیسم و کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد. بهترین روش برای درمان اختلالات روانی هم‌زمان با اوتیسم، درمان ترکیبی با استفاده از مراقبت های رفتاری، شناختی و دارویی است که باید توسط یک تیم چند تخصصی از پزشکان، روانشناسان و متخصصان دیگر ارائه شود.
آیا احتمال وجود مشکلات جسمانی هم وجود دارد؟
افراد مبتلا به اوتیسم علاوه بر اختلالات روانی هم‌زمان، ممکن است با مشکلات جسمی نیز روبرو شوند. برخی از این مشکلات شامل مشکلات گوارشی، مشکلات تنفسی، مشکلات قلبی، مشکلات ارتباطی، مشکلات عصبی و مشکلات حسی هستند. درمان این مشکلات نیز می‌تواند بهبود عملکرد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به اوتیسم را بهبود بخشد.
مدیریت خوب اختلالات روانی و جسمی هم‌زمان با اوتیسم نیازمند برنامه‌ریزی و مدیریت دقیقی است که شامل مراقبت‌های رفتاری، داروها، تغذیه، ورزش و تمرینات فیزیکی، مداخلات رفتاری، شناختی و ترکیبی می‌شود. در صورتی که افراد مبتلا به اوتیسم با اختلالات روانی و جسمی هم‌زمان دست به درمان نکنند، ممکن است مشکلات بیشتری را تجربه کنند و کیفیت زندگی آنها کاهش یابد.
میتوان نتیجه گرفت:
در نهایت، میتوان گفت که اوتیسم خطرناک نیست، اما اختلالات روانی و جسمی هم‌زمان با اوتیسم ممکن است مشکلاتی برای افراد مبتلا به اوتیسم ایجاد کنند. بنابراین، درمان مناسب و مدیریت دقیقی از اختلالات هم‌زمان با اوتیسم می‌تواند بهبود عملکرد و کیفیت زندگی این افراد را بهبود بخشد.